Schiedmayer piano
Schiedmayer is een Duits pianomerk. Er zijn verschillende Schiedmayer bedrijven geweest. Op dit moment maakt het bedrijf celesta's en (keyboard) glockenspielen. Een celesta is een toetsinstrument dat behoort tot de idiofonen; een glockenspiel is een metallofoon en behoort ook tot de groep van idiofonen. Het glockenspiel van Schiedmayer heeft een toetsenbord en lijkt qua uiterlijk op een piano.
Geschiedenis Schiedmayer
Balthasar Schiedmayer werd op 25 oktober 1711 geboren in Erlangen, Duitsland. Hij leerde voor timmerman. Nadat hij dit had geleerd, begon hij met de bouw van klavechord in 1735. Een klavechord is een klein klavierinstrument. Een klavechord is een van de oudste toetsinstrumenten met snaren. Het instrument komt oorspronkelijk uit Europa en waarschijnlijk is het eerste klavechord gebouwd in Duitsland in het jaar 1543. Hij behaalde een bekwaamheidsbewijs en hij werd geregistreerd als orgel- en pianomaker. Alleen geregistreerde met een bekwaamheidsbewijs mochten alleen muziekinstrumenten maken in deze tijd.
Balthasar had drie zonen: Johan Georg Christoph, Adam Achatius en Johann David Shiedmayer. Ook zij leren het pianovak en nemen uiteindelijk het atelier van hun vader over als Balthasar Schiedmayer overlijdt in 1781. De oudste zoon, Johan Georg Christoph vestigde zich in Neustadt and der Aisch en werd een bekende klavechordmaker. De tweede zoon, Adam Achatius focuste zich op piano’s. Hij bleef zijn hele leven in zijn geboorteplaats Erlangen. De zoon van Adam Achatius maakte in 1818 een vierkante piano die nog steeds bewaard is gebleven en deze werd in 2011 bespeeld ter viering van de 300ste verjaardag van de oprichting van het bedrijf.
De jongste zoon, Johann David Schiedmayer was de meest succesvolste zoon van Balthasar. Hij richtte in 1781 zijn eigen atelier op in Erlangen en werd al snel bekend. Hiervoor had hij in 1778 gestudeerd in het atelier van Johann Andreas Stein. Hij opende later een werkplaats in Neurenberg. Zijn werkplaats werd later in de tweede wereldoorlog verwoest. Johann deed er twee tot vier maanden over om een fortepiano te bouwen, deze bouw duurde zolang, omdat hij het instrument met zijn eigen handen bouwde en hij werkte altijd met veel precisie. Op 20 maart 1805 overleed Johann David Schiedmayer.
Johann Lorenz, zoon van Johann David Schiedmayer nam de werkplaats van zijn vader over. Toen in 1806 Neurenberg bij Beieren werd ingelijfd, vertrok Johann Lorenz naar Wenen. In Wenen raakte hij bevriend met Carl Friederich Dieudonné uit Ludwigsburg. Toen Wenen voor de tweede keer werd bezet door de Fransen, besloten de twee vrienden de stad te verlaten en gingen zij naar Stuttgart. In 1809 werd toen Dieudonné & Schiedmayer opgericht. Als snel werd hun onderneming bekend buiten de grenzen van de regio. In 1821 verhuisde ze naar een grotere werkplaats.
Toen Dieudonné overleed in 1825 werd Johann Lorenz de enige eigenaar van het bedrijf. Hij heeft deze taak zeer succesvol uitgevoerd, dit bleek uit de lange lijst van klanten en uit alle zendingen over de hele wereld. Johann Lorenz had vier zonen en een dochter die allemaal pianobouwers zijn geworden. Zijn twee oudste zonen Adolf en Hermann werden in 1845 vennoten in zijn onderneming. Zo werd de firma Schiedmayer & Söhne geboren. Hij stuurde zijn twee jongere zonen naar Parijs om de fabricage van rietorgels (harmoniums) te bestuderen. In 1853, bij hun terugkeer bouwde hun vader voor hen een werkplaats voor het bouwen van rietorgels naast zijn eigen fabriek. Dit was de eerste rietorgelfabriek in Duitsland. Ze produceerden onder de naam J & P Schiedmayer, later Schiedmayer Pianofortefabrik. J & P stond voor Julius en Paul.
Schiedmayer & Sons en J&P Scheidmayer werden de twee grootste pianofabrikanten van Zuid-Duitsland. De bedrijven hadden naast de twee hoofdfabrieken nog een aantal vestigingen in Berlijn, Ulm, Plochingen en Saarbrücken. In 1860 na het overlijden van het familiehoofd, Johann Lorenz gingen de twee Schiedmayer bedrijven de competitie met elkaar aan. Zo begon J & P Schiedmayer met de productie van piano’s naast hun rietorgels en begon Schiedmayer & Sons met de productie van rietorgels.
Daar stopte de competitie niet. De dochter van Johann Lorenz, Louise Schiedmayer kreeg een zoontje samen met Karl Müller. Zoon Erwin Müller-Schiedmayer leerde hoe hij piano’s moest bouwen van zijn ooms in Stuttgart en werkte bij Steinway & Sons in New York van 1868 tot 1873. In 1874 begon hij zijn eigen pianoproductiebedrijf. Het bedrijf heette Müller-Schiedmayer. In 1968 werd het bedrijf verkocht aan de Karl Lang Piano Company in München. Later werd dit overgenomen door Steinway Company München in 2001.
Tijdens de oorlog had Schiedmayer het zwaar en de fabriek van Schiedmayer & Söhne werd zelfs drie keer gebombardeerd. Uiteindelijk werd in 1944 de fabriek tot op de grond platgebrand. In 1969 begon het bedrijf weer langzaam op te klimmen onder de leiding van Georg Schiedmayer. Hij nam op dat moment het bedrijf over van Max en Hans Schiedmayer (zij hadden op dat moment de leiding over J & P Schiedmayer). In 1969 produceerde Schiedmayer & Söhne in de fabriek van J & P Schiedmayer, want deze fabriek was nog heel na de oorlog. In 1980 stopte de productie van Schiedmayer door de groei van de Aziatische pianoproductie. Schiedmayer ging een samenwerking aan met Ibach, maar trok zich later terug, omdat dit onpraktisch bleek te zijn. toch bleef Ibach doorgaan met de productie van Schiedmayer piano’s. In 1980 werd de firma Schiedmayer & Söhne omgedoopt tot Schiedmayer & Söhne GmbH & Co. KG. Op dit moment is de leiding in handen van Georg Schiedmayer en zijn moeder Henriette Schiedmayer. Vanaf dat moment focust de familie zich uitsluitend op de specialisatie in de productie van celesta's en het keyboard Glockenspiel. De Schiedmayer Pianofortefabrik (voorheen J & P Schiedmayer) werd in 2008 opgeheven door de rechtbank wegens inactiviteit.
In 1985 wordt de productie van celesta's en keyboard glockenspiels verhuisd naar Wernau. Zeven jaar later overlijdt Georg Schiedmayer en zijn weduwe Elianne Schiedmayer neemt het bedrijf over. In 2000 verhuisd het bedrijf naar hun eigen gebouw in Wendlingen en vanaf dat moment zijn de instrumenten volledig in Duitsland geproduceerd. Het bedrijf maakt op dit moment vier modellen van celesta's (van 4 tot 51/2 octaven), keyboard glockenspiels en inbouwbare celesta's/glockenspiels.
Schiedmayer celesta
In 1890 begon J & P Schiedmayer met het produceren van celesta's, naast kleine buffetpiano's, vleugels en tongorgels. In 1980 besluit het bedrijf om zich alleen nog maar te focussen op de specialisatie van celesta's en de keyboard glockenspiels. In 2003 wordt het bedrijf omgedoopt tot Schiedmayer celesta's GmbH. Op dit moment is Schiedmayer celesta's GmbH. het enige bedrijf dat celesta's bouwt volgens de originele constructie en specificaties van zijn uitvinder, Victor Mustel.
De firma Schiedmayer wil aan mensen duidelijk maken dat er helaas instrumenten worden aangeboden die 'celesta' worden genoemd, maar niet overeenkomen met de ruimtelijke en mechanische specificaties van Mustel en zijn daarom geen echte celesta's.
Het wereldwijde succes van de Schiedmayer celesta is het resultaat van een combinatie van het exclusieve gebruik van de beste materialen met deskundig en toegewijd vakmanschap, samen met meer dan 120 jaar ervaring in de productie van celesta's.
